کوین گردی (Kevin Grady) رئیس شرکت Phoenix Futures and Options :
در حال حاضر وضعیت بازار چندان خوب نیست، اما من همچنان نسبت به روند آینده اونس طلای جهانی خوشبین هستم، به خصوص که هنوز اخبار زیادی مانده که انتشار آنها میتواند از بازار حمایت کند. بانکهای مرکزی بزرگ دنیا همچنان به دنبال کاهش نرخ بهره هستند و این خبر خوبی برای اونس طلای جهانی است.
سرمایه گذاری طلا
طلا معمول ترین فلز گرانبها برای سرمایه گذاری است. سرمایه داران، طلا را به عنوان بهترین گزینه در شرایط بحران اقتصادی، سیاسی، اجتماعی یا سایر بحران های مالی خریداری می کنند. این بحران ها می تواند شامل رکود بازار بورس، کاهش نقدینگی، تورم، جنگ و ناآرامی های اجتماعی باشد. همچنین سرمایه گذاران طلا را هنگام رونق بازار سهام خریداری می کنند تا به سود مالی دست یابند.
ارزش طلا
در طول تاریخ، طلا را اغلب به عنوان پول استفاده می کردند و به جای تعیین قیمت طلا، سایر قیمت ها بر پایه آن تعیین می گردید. بعد از جنگ جهانی دوم و در پی کنفرانس برتون وودز (Bretton Woods) در سال 1946، استاندارد طلا با تثبیت قیمت آن در 35 دلار بر هر اونس تعیین شد. این سیستم تا سال 1971 برقرار بود تا آنکه ایالات متحده، تبدیل مستقیم دلار آمریکا به طلا را متوقف کرد. از سال 1968 معیار معمول برای تعیین قیمت طلا، کنفرانس های تلفنی است که روزی دو بار با حضور نمایندگان پنج بنگاه معامله کننده شمش انجام می شود و به آن «معیار طلای لندن» (London Gold Fixing) می گویند. علاوه بر این، شاخص روزانه دیگری نیز وجود دارد که به آن «بهای لحظه ای» (Spot Price) گفته می شود که عبارت است از قیمت هر لحظه این فلز با توجه به بهای آن در بورس های سراسر دنیا است.
جدول زیر قیمت طلا را نسبت به کالاها و سایر شاخص ها نشان می دهد. در مارس سال 2008 طلا به بالاترین قیمت اسمی خود، یعنی 80/1002 دلار دست یافت. اما در واقع هنوز با رکورد 850 دلاری سال 1980 فاصله دارد. سپس به پایین تر از 50/709 دلار در ماه نوامبر رسید و دوباره سیری صعودی به خود گرفت و بار دیگر در سپتامبر سال جاری موقتا از مرز 1000 دلار فراتر رفت.
بیشتر بخوانید: قیمت طلا امروز
عوامل موثر بر قیمت طلا
بهای این فلز گرانبها، همانند سایر کالاها و سرمایه گذاری ها، برپایه عرضه و تقاضا تعیین می شود. اما برخلاف دیگر اقلام قابل سرمایه گذاری، ذخیره و یا در معرض فروش قرار دادن آن در بازار نقش مهمی در تعیین قیمت بازی می کند، زیرا تقریبا تمام حجم طلایی که تا به امروز استخراج شده است، قابلیت آن را دارد که با قیمتی مناسب به بازار عرضه شود. در اواخر سال 2006 کل طلای استخراج شده تا آن زمان 158 هزار تن تخمین زده شد. این میزان طلا حجمی برابر با یک مکعب به ابعاد 2/20 متر را اشغال می کند. با این میزان زیاد طلای ذخیره شده در مقایسه با تولید سالانه، قیمت طلا بیشتر تحت تاثیر شرایط است تا میزان تولید.
طبق گزارش شورای جهانی طلا (World Gold Council)، تولید طلای معدنی در چند سال اخیر نزدیک به سالانه 2500 تن است که حدود 2000 تن آن در صنعت جواهرسازی و تولید محصولات صنعتی و دندانپزشکی به مصرف می رسد و 500 تن دیگر به بخش سرمایه گذاری های کوچک و معاملات بورس طلا (ETF) وارد می شود. تقاضای سالانه برای طلا 1000 تن بیشتر از تولید معدنی آن است که از فروش بانک های مرکزی و سایر منابع تامین می شود.
سرمایه گذاری های طلایی
سرمایه گذاران طلا را به دو دلیل عمده خریداری می کنند؛ یکی کسب درآمد در هنگام افزایش قیمت آن و دوم ذخیره آن به منظور هجینگ در شرایط بحران های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی یا مالی. سرمایه گذاری طلا به صورت مستقیم، یعنی مالکیت سکه یا شمش و به صورت غیرمستقیم، یعنی ETF، سندها، حساب، سهام و ... امکانپذیر است. لذا با توجه به جذابیت های موجود و تنوع روش های سرمایه گذاری، بررسی های مقتضی و استراتژی های لازم برای این مهم همواره مورد توجه سرمایه گذاران است.
تحلیل پایه
نقش شمش های طلا اغلب با سهام مقایسه می شود. این دو نوع سرمایه اساسا متفاوت هستند. برخی معتقدند طلا، ذخیره ارزش (بدون رشد) می باشد، در حالی که سهام را بازگشت ارزش می دانند یعنی رشدی که از افزایش واقعی قیمت آن به علاوه سود به دست می آید. در شرایط پایدار سیاسی، سهام و اوراق بهادار بهترین گزینه سرمایه گذاری هستند. از سال 1800، ارزش سهام در مقایسه با طلا ارزش بیشتری کسب کرده که دلیل آن پایداری سیاسی آمریکا بوده است. این افزایش ارزش، به صورت دوره ای تغییر می کند، گاهی ارزش طلا بیشتر می شود و گاهی ارزش سهام. شاخص داو جونز در سال 1980 (پایان بازار بی رونق 1970)، با ثبت نسبت یک به یک به پایین ترین حد خود رسید و در دهه های 1980 و 1990 دوباره به همان نقطه های اوج قبل بازگشت.
پیک سال 1980 با حمله اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان و تهدید جهانی گسترش کمونیسم همزمان بود. این نسبت در ژانویه سال 2000 به اوج خود رسید و بعد از آن سقوط سریعی را در پیش گرفت.
ارزش سرمایه گذاری بر روی سهام گوگل بیشتر است یا یک اونس طلا
در نوامبر سال 2005، ریک موناریز (Rick Munarriz) این سوال را مطرح کرد که یک سهم از سهام شرکت گوگل (google) سرمایه بهتری است یا یک اونس طلا! مقایسه خاص میان این دو نوع سرمایه بسیار متفاوت، ذهن بسیاری را درگیر کرد و این مساله بسیار بحث برانگیز شد. در آن زمان قیمت یک سهم گوگل و یک اونس طلا نزدیک به 700 دلار بود. در چهارم ژانویه سال 2008، قیمت یک اونس طلا به اندازه 77/30 درصد از قیمت هر سهم گوگل پیش افتاد. چون در آن تاریخ و در بازار بورس ایالات متحده، قیمت هر اونس طلا به 19/859 دلار و قیمت هر سهم گوگل به 657 دلار رسید. در 24 ژانویه سال 2008، قیمت هر اونس طلا برای اولین بار به 900 دلار و به دنبال آن در مارس همان سال، در پی آغاز بحران اقتصادی ایالات متحده، به 1000 دلار رسید. در پایان این سال هر سهم گوگل برابر با 65/307 دلار و هر اونس طلا برابر با 866 دلار بود.
اگر فقط به سرمایه گذاری طلا دل خوش کنیم، به دلیل حساس بودن آن، ریسک را پذیرفته ایم. اما به خاطر ارزشی که این فلز دارد، باید ریسک آن را هجینگ کرد و از آنجا که این کار هزینه اضافی بر سرمایه گذار تحمیل می کند، برخی تمایل دارند سرمایه ای مشترک را برگزینند.
تحلیل تکنیکی
سرمایه گذاران طلا مانند سهامداران، ممکن است که تصمیم گیری هایشان را منوط به تحلیل هایی نمایند که مطالعه دیاگرام، میانگین متحرک، تبادلات بازار و سیکل اقتصادی به منظور پیش بینی قیمت آینده را شامل می شود.
استفاده از اهرم
سرمایه گذاران سرسخت موقعیت خود را با قرض گرفتن پول در مقابل دارایی های طلایشان تقویت و به نوعی اهرم می کنند و با سرمایه قرضی به خریداری مقدار بیشتری طلا اقدام می ورزند. این روش Carry Trade نامیده می شود. اهرم کردن جزو لاینفک خرید طلا و سهام شرکت های تولید کننده آن است. اهرم و Carry Trade می تواند درآمد سهام و ریسک های مربوطه را نیز افزایش دهد.
پیش فروش و پیش خرید
از آوریل سال 2001 تاکنون، قیمت طلا امروز بر حسب دلار آمریکا بیش از سه برابر افزایش یافته است. گزارش شورای جهانی طلا در فوریه 2009 نشان داد که تقاضای طلا در نیمه دوم سال 2008 به سرعت افزایش یافته است. تقاضای طلا برای سرمایه گذاری که شامل ETF، شمش و سکه است در سال 2008 به میزان 64 درصد بیشتر از سال پیش از آن بود.
در قرن اخیر بیشتر بحران های اقتصادی (مانند افول بزرگ، جنگ دوم جهانی، اولین و دومین بحران نفت) نسبت شاخص داو جونز به طلا را کاهش داد. این نسبت در فوریه سال 2009 به زیر 8 رسید. در شرایط بحران، سرمایه گذاران سعی می کنند با تبدیل دارایی هایشان به فلزات گرانبهایی چون مس و طلا، آنها را از خطر زوال به دور دارند.